Intussen heb ik al vier keer een rondje van 17 km gelopen. Sportdrank mee en zo'n gelletje. Dat is dus echt helemaal niet te pruimen. Maar het werkt wel goed en daar gaat het om. Met een snelste tijd van 1 uur 27 minuten op mijn 17 km-trainingsrondje (solo gelopen) moet 21,1 km binnen 2 uur eigenlijk geen probleem zijn. Sterker nog, mijn collega's Jochem en Johan gaan er van uit dat ik in een wedstrijd nog wat sneller ga en dus op een tijd van 1 uur 45 minuten moet mikken. Ik zou graag op die 1 u 45' weggaan, maar ik ben bang dat ik me dan over de kop loop. Of zal de adrenaline die een wedstrijd met zich meebrengt toch de benen iets beter aan het werk kunnen houden? Het is nu een kleine twee weken voor de dag dat ik mijn wedstrijddebuut maak, dus ik kan nog even nadenken. Best kans dat ik dat pas tijdens de eerste kilometers van de wedstrijd beslis. Ik ken mezelf: als ik me goed voel kan ik me niet beheersen. Het moet dan altijd sneller dan ik in eerste instantie van plan was. Zo heb ik mezelf al heel wat keren flink gepijnigd in de trainingen...
Deze week ga ik door de 500 trainingskilometers, alweer een mijlpaal. Over twee weken een halve marathon, eigenlijk maar een tussenstation en dan op weg naar de 25 km...30...35... en begin april 42 kilometer en 195 meter: een marathon. Voor die tijd moet er nog wel even 500 kilometer meer getraind worden.
