Het aftellen naar mijn eerste Kustmarathon (of Marathon Zeeland zoals het officieel heet) is begonnen. Volgende week zaterdag is het zover: 42 km met vermoedelijk tegenwind over trappen, asfalt, strand en duinpaden. Met het aftellen begint voor mij de spanning ook toe te nemen want ik heb een duidelijk doel: finishen binnen de 4 uur. En hoe goed mijn voorbereiding ook was en hoe lekker ik de laatste weken ook loop... je weet het maar nooit. Het weer en de vorm van de dag kunnen nog behoorlijk roet in het eten gooien. Bovendien mag er niet meegefietst worden en dat ben ik ook niet gewend. Ik moet dus zelf een gordel aan met drinkflesjes, want aan bevoorrading om de 10 km heb ik toch echt te weinig.
Vorige week heb ik het laatste stuk van het parcours gelopen. Het strand viel me mee, bij laag water mag dat geen probleem zijn. De heuvelachtige schelpenpaadjes over de duinen daarentegen waren toch pittiger dan ik verwacht had. En dan de trappen op 30 en 36 km... ook niet misselijk. Ik kon er hardlopend tegenop, maar ik weet nog niet of dat in de wedstrijd een verstandige optie is. Maar goed, daar kan ik me onderweg vanaf Burgh-Haamstede nog het hoofd over breken.
Uiteraard heb ik ook weer flink mijn best gedaan om wat af te vallen. Nou ja, flink mijn best gedaan is eigenlijk wel een beetje een understatement. Ik ben er nogal obsessief mee bezig moet ik bekennen. Dagelijks sta ik op de weegschaal, meestal zelfs meerdere malen. Al weken eet ik geen friet en drink ik geen bier en ik eet enorm veel kwark. Van Optimel, want daar zitten bijna geen caloriën in. Verder veel fruit en vis. En beetje bij beetje gaat de weegschaal de goede kant op om op de wedstrijddag hopelijk onder de 75 kg uit te komen...