Zat ! Het was een week van niks. Zondagmorgen had ik nog heerlijk gelopen met Aschwin in de Wachtebeekse bossen, maar zondagnacht was ik er aan koud: buikgriep... Max en Kim gingen me al voor dus een complete verrassing was het niet. Na anderhalve dag ging het al veel beter, woensdag weer aan het werk gegaan, maar je merkt toch dat je flink verzwakt bent. Het lopen dus nog maar een paar dagen uitgesteld, want niet lopen is slecht voor het humeur, maar slecht lopen in aanloop naar een halve (Nisse, 28 november) en hele marathon (Spijkenisse 12 december) is nog veel erger. Zaterdag dan maar...
Zaterdagmorgen ben ik vroeg opgestaan want ik wilde de draad oppakken met een lekkere duurloop van ongeveer twee uur. Ik keek naar buiten: regen, en wat me eigenlijk nooit overkomt, gebeurde nu wel: mijn zin was totaal over. Ik ben terug in mijn bed gekropen en heb in plaats van de duurloop nog twee uur geslapen. Maar goed, rusten is ook een vorm van trainen, bovendien zou die avond ook wel eens laat kunnen worden: het was immers Westdorps dweilbandfestival! Saxofoon spelen dus (mijn eerste liefde) en de rest van de avond feesten!
Eigenlijk net goed en wel hersteld van mijn griep heb ik geweldig genoten van de vele leuke dweilbands op ons festival en natuurlijk, daar hoort een biertje bij. Het is niet bij één biertje gebleven en het uiteindelijke resultaat was dat ik me zondag eigenlijk weer net zo slecht voelde als de maandag ervoor. Deze keer wel met een duidelijke oorzaak: drank!
Maandag, helemaal hersteld, uitgeslapen en het begin van een nieuwe week. Ook een goed moment voor een nieuwe start, dacht ik. Ik was vrij vroeg thuis van het werk dus ik kon lekker gaan lopen. Optimistisch vertrok ik in korte broek en T-shirt om op de kanaaldijk te gaan lopen. 800 meters, een beetje à la Yasso was de opzet. Met de auto reed ik richting kanaal, want dat bespaart tijd. Op de kanaaldijk heb ik een tijd geleden streepjes op de weg gezet, precies om de 200 meter, dus die 800 meters waren exact uit te meten.
Dat viel even tegen zeg! Het was koud, het waaide vrij hard en het regende bijna constant. En daar stond ik in korte broek en shirtje. De enige manier om een beetje warm te worden is flink door te lopen. Ik begon met 800 meter in 3'48", nam telkens iets minder dan de voorgeschreven rust en liep nog eens en nog eens en nog eens 800 meter. De eerste drie keer vrij constant van tempo, maar daarna elke 800 meter een tikje sneller. Uiteindelijk liep ik 8x 800 meter, waarvan de laatste in 3'22". Twee minder dan gepland, maar het was intussen bijna donker, ik was doorweekt en steenkapot... en hartstikke gelukkig. Heerlijk afgezien.
