Vandaag was mijn debuut op de Kustmarathon, of Marathon Zeeland zoals het officieel heet. De omstandigheden zouden gunstig zijn dit jaar, dus dat was mooi meegenomen. Vorig jaar oktober wist mijn collega Johan al te melden dat het laagwater zou zijn. De laatste week hield ik ook de weersverwachting goed in de gaten. Eerst keek ik enkel op www.buienradar.nl, later ook op www.windguru.com en www.weeronline.nl en ook nog een aantal regionale weergoeroe's. Het weer zag er prima uit: een briesje uit het noord- tot noordwesten, een temperatuur van rond de twaalf graden en vanaf een uur of één droog. Vanmorgen werd het zelfs nog beter: al om elf uur hield het op met regenen: we konden droog vertrekken.
Anticiperend op de goede omstandigheden werd met collega's Johan en Jochem (beiden ook met parcourservaring) het strijdplan gesmeed. Johan wilde graag in zijn zesde Kustmarathon voor het eerst onder de 4 uur eindigen, en voor mij moest dat er gezien de goede voorbereiding ook zeker inzitten. We spraken af dat Jochem ons op 10 km zou afleveren in een tijd van rond de 52 minuten. Hij zou daarna zelf uitstappen, want een hele marathon lopen zat er door een recente blessure niet in. Dit zou ons (met wat ingecalculeerd verval) op een eindtijd van rond de 3u45' moeten brengen.
De start was leuk: veel mensen die ons de eerste kilometers toejuichten. Na enkele kilometers de duinen in op de kop van Schouwen. Met gelijk al een paar flinke klimmetjes. Zo heb je voor je de Oosterscheldekering op loopt al zo'n 50 hoogtemeters inde benen. Jochem kwijtte zich prima van zijn taak en we klokten 51'15" op het 10 km-punt. Iets te snel dus, vooral omdat het een bruto tijd was. Wij gingen pas na ruim een minuut over de startlijn, dus netto werd de tijd nog iets onder de 50 minuten. Dat zou in een vlakke marathon een tussentijd zijn voor een eindtijd van 3u31'. Johan had goed door dat dit een beetje te gortig was en hield in. Ronald (mijn baas en houder van het bedrijfsrecord op de Kustmarathon met 3u51') en ik vonden het ook iets te snel maar vielen al gauw in een lekker lopend groepje. Na 15 km kwamen we door in 1u15'. Nog altijd te snel, maar nog niks aan de hand want we liepen nog lekker.
Dat veranderde snel: op km 16 voelde ik uit het niets enorme steken in mijn zij aan de kant van de lever. Dit is me wel eens vaker gebeurt in trainingsloopjes, maar zelden binnen de 20 km. Meestal loop ik hier vrij gemakkelijk doorheen, soms moet ik ook wat ademhalingstruukjes erbij halen. Dat hielp vandaag helemaal niks. Mijn tempo moest ik even laten zakken en het groepje moest ik laten gaan.
Na 19 km het strand op. De pijn in mijn zij was nog niet verminderd en banjerend door het losse zand richting de waterlijn kostte al heel wat moeite. Hier en daar werd ik al ingehaald en een groot deel van het strand liep ik alleen. De steken in mijn zij werden minder, maar versnellen op het strand zat er niet in. Ergens rond de 26 km kwamen we het strand af. Ik had het nog steeds moeilijk en het parcours werd er niet makkelijker op. Richting de watertoren van Domburg liepen we door de duinen met daarin weer enkele flinke klimmetjes. Langzamerhand ging mijn tank leeg en rond het 30 km-punt moest ik al noodgewongen gaan wandelen. Het schema 3u45' had ik ook al losgelaten maar binnen de 4 uur finishen zou hopelijk nog haalbaar zijn.
Enkele weken geleden had ik het laatste stuk van het parcours al gelopen dus verrast was ik niet door "de hoge Hil" en de trap bij Weskapelle. Tijdens mijn training liep ik er vrij makkelijk tegen op, maar deze keer ging het een stuk minder. Ik bleef achter me kijken, want er zou nog een pacer onderweg zijn met een richttijd van 4 uur. Zolang die me niet passeerde zat ik goed, dacht ik. Op de dijk van Zoutelande was hij nog niet in zicht dus ik rekende me al een beetje rijk, maar het laatste straatje was toch nog iets langer dan gepland. Ruim over de 4u01'kwam ik binnen. Bruto-tijd, dat wel, maar ik vermoedde al dat mijn netto-tijd ook boven de 4 uur zou zitten. Dat bleek een goed vermoeden, want vanavond vond ik op internet de officiele uitslag. Ik was 483e van de 1405 finishers met een netto tijd van 4u00'29". Een beetje teleurgesteld was ik wel, maar nu het wat bezonken is kijk ik wel terug op een bijzondere marathon.
Volgend jaar weer... denk ik.