De langste duurloop is achter de rug (34,4 km), gelukkig ging dat heel goed. De duurlopen boven de 30 km moeten altijd goed gaan, want deze zijn heel belangrijk voor mijn zelfvertrouwen. Deze week heb ik ook weer eens wat op snelheid getraind. Niet echt mijn favoriete onderdeel, want je weet vooraf dat het niet lekker gaat voelen. Het kan een goede training zijn, of een slechte, dat maakt niet uit: je gaat pijn lijden. Ik besliste om te proberen een aantal stukken van 400 m. af te werken in ongeveer anderhalve minuut (dat is dus aan 16 km/u) met tussendoor één minuut pauze om te recupereren. Een stuk of tien moest wel lukken, dacht ik, maar na tien maal 400 m. voelde ik dat er nog wel wat meer in zat. Uiteindelijk werd het 16 maal 400. Met pijn uiteraard en spaghetti die spontaan weer omhoog kwam. Niet echt lekker, maar het resultaat gaf me wel een goed gevoel.
Ondertussen probeer ik nog steeds wat gewicht te verliezen om op de wedstrijddag nog wat tijd te winnen. Komkommer, tomaat, zalm, kwark, veel fruit en ei zijn al weken vaste waarden in mijn dieet. Vooral de komkommer begint me nu toch wel de keel uit te hangen. Verder zoveel mogelijk water, geen alcohol en geen friet op pizza. En bijna dagelijks rode bietensap. Niet echt lekker, maar het went wel, en de wetenschap beweert dat het echt helpt om het duurvermogen te versterken. Ook aan het uitproberen: een hoger pasritme. Ik probeer naar 180 passen per minuut te gaan, maar dat valt niet mee. Het achterliggende gedacht is dat het grondcontact korter wordt en daardoor ook kans op blessures. Ik vind het heel moeilijk, vooral om het ook in trage duurlopen toepassen. Aan de andere kant heb ik er geen slecht gevoel bij. Om op 180 passen per minuut uit te komen zal niet meevallen, maar mijn pasritme zal vast wel iets verhogen. En dat is natuurlijk al winst!
Vandaag stond er nog een lange duurloop van 25 km op het programma. Ik vertrok vanmorgen, in gezelschap van coach Max op de fiets in een iets te vlot tempo, tenminste vlotter dan de geplande 10 km/u. Ik weet niet hoe het komt, maar als er iemand meefietst loop ik altijd iets harder dan gepland. Zo kwam ik na een eerste rondje al op een gemiddelde snelheid van 11,5 km/u. Max stapte af toen ik ons huis passeerde en ik vertrok voor de resterende kilometers. Ik had bedacht dat ik het laatste stuk van 15 km wel in marathon-tempo wilde afleggen. Mijn marathon-tempo had ik ongeveer ingeschat op 12 km/u, want dat zou een tijd van rond de 3u 30' op moeten leveren. Ik loop niet met I-phone, GPS of andere hi-tech zooi (tegenwoordig zelfs weer zonder hartslagmeter) dus ik weet eigenlijk nooit hoe ver ik al gelopen heb en hoe snel. Het doel was om zeker niet onder de 12 km/u te lopen dus ik zette er een flinke vaart in. Bij nameten op Google Earth bleek ik in totaal 27,8 km te hebben afgelegd, in een gemiddelde van 12,34 km/u. Dat betekende dat ik de laatste 16,7 km zelfs met 13 km/u had gelopen. Ver boven mijn tempo, maar met het gevoel dat er op een wedstrijddag zeker nog meer in moet zitten. Die grens van 3u 30' komt langzaam in zicht!
Ondertussen probeer ik nog steeds wat gewicht te verliezen om op de wedstrijddag nog wat tijd te winnen. Komkommer, tomaat, zalm, kwark, veel fruit en ei zijn al weken vaste waarden in mijn dieet. Vooral de komkommer begint me nu toch wel de keel uit te hangen. Verder zoveel mogelijk water, geen alcohol en geen friet op pizza. En bijna dagelijks rode bietensap. Niet echt lekker, maar het went wel, en de wetenschap beweert dat het echt helpt om het duurvermogen te versterken. Ook aan het uitproberen: een hoger pasritme. Ik probeer naar 180 passen per minuut te gaan, maar dat valt niet mee. Het achterliggende gedacht is dat het grondcontact korter wordt en daardoor ook kans op blessures. Ik vind het heel moeilijk, vooral om het ook in trage duurlopen toepassen. Aan de andere kant heb ik er geen slecht gevoel bij. Om op 180 passen per minuut uit te komen zal niet meevallen, maar mijn pasritme zal vast wel iets verhogen. En dat is natuurlijk al winst!
Vandaag stond er nog een lange duurloop van 25 km op het programma. Ik vertrok vanmorgen, in gezelschap van coach Max op de fiets in een iets te vlot tempo, tenminste vlotter dan de geplande 10 km/u. Ik weet niet hoe het komt, maar als er iemand meefietst loop ik altijd iets harder dan gepland. Zo kwam ik na een eerste rondje al op een gemiddelde snelheid van 11,5 km/u. Max stapte af toen ik ons huis passeerde en ik vertrok voor de resterende kilometers. Ik had bedacht dat ik het laatste stuk van 15 km wel in marathon-tempo wilde afleggen. Mijn marathon-tempo had ik ongeveer ingeschat op 12 km/u, want dat zou een tijd van rond de 3u 30' op moeten leveren. Ik loop niet met I-phone, GPS of andere hi-tech zooi (tegenwoordig zelfs weer zonder hartslagmeter) dus ik weet eigenlijk nooit hoe ver ik al gelopen heb en hoe snel. Het doel was om zeker niet onder de 12 km/u te lopen dus ik zette er een flinke vaart in. Bij nameten op Google Earth bleek ik in totaal 27,8 km te hebben afgelegd, in een gemiddelde van 12,34 km/u. Dat betekende dat ik de laatste 16,7 km zelfs met 13 km/u had gelopen. Ver boven mijn tempo, maar met het gevoel dat er op een wedstrijddag zeker nog meer in moet zitten. Die grens van 3u 30' komt langzaam in zicht!
succes!
BeantwoordenVerwijderen