Tegenslagjes

De afgelopen tijd heb ik veel alleen gelopen. Slecht nieuws, want in mijn eentje loop ik altijd te hard. Eerst kwam het wat moeilijk uit door Quentin zijn ploegendiensten, en nu is hij ook nog geblesseerd.
Vorig weekend liep ik 's morgens vroeg, want ik loop niet zo graag 's avonds in het donker. Ik vertrok vroeg voor een flinke ronde: 9,9 km. Niet te snel, dus ik hield het goed vol. Ik had een flesje water mee, want onderweg (lopend) leren drinken moet je toch ook leren. Dat drinken ging goed, maar bijna 10 km met een fles in je handen lopen is ook waardeloos. Ik was dus blij dat ik weer thuis was.... tot ik merkte dat ik geen sleutel bij me had... Ik zag nog geen beweging, ik hoorde nog niets dus iedereen sliep nog. Het was ook nog maar kwart over acht. Om buiten voor deur te wachten zag ik niet zitten, om de hele boel wakker te bellen leek me ook geen goed idee. Dus nog maar een rondje extra lopen dan. Gelukkig hebben we thuis ook een kraantje buiten zodat ik eerst nog wat kon drinken. Een klein half uurtje later was ik weer terug en waren Max en Kim wakker, zodat die me binnen konden laten. Uiteindelijk bleek ik 14,5 km gelopen te hebben. De komende maanden moet dat nog een paar keer lukken, en liefst nog een beetje verder want eind november wil ik een halve marathon lopen .
Vandaag hoorde ik van collega Johan nog slecht nieuws: de marathon van Zeeuws-Vlaanderen, waarin ik mijn debuut had gepland wordt dit jaar vroeger gehouden, nl. al op 10 april. Da's meer dan een maand vroeger, vergeleken met vorig jaar, dus da's ook een maand minder tijd om mezelf hiervoor klaar te stomen.

Een mijlpaal

Enkele dagen geleden hoorde ik dat er geen team van het werk mee zou doen met de bedrijvenloop, waar ik me (in één van mijn overmoedige buien) voor had opgegeven. Eigenlijk was het voor mij nog niet zo slecht dat er geen team van ons mee zou doen, want 7,8 km vol gas is nog wel wat ver... Toch wilde ik wel eens testen wat ik kon. Afgelopen zondag kon ik me dan ook niet meer inhouden. Ik zou alleen moeten lopen die dag, want Quentin kon niet dus er was niemand om mij ook maar een beetje af te remmen. En een ronde van 10 km had ik nog nooit gedaan...maar eens proberen dan.

Lastig, als je nog nooit verder dan 8,7 km hebt gelopen. Ik wilde niet te snel vertrekken, maar ook niet te voorzichtig, en ik wilde ook weten in wat voor tijd ik het zou kunnen. Ik wilde proberen om het in 51 minuten te doen, want op http://www.runinfo.nl/ zag ik dat een marathon binnen de 4 uur dan tot de mogelijkheden zou behoren. In mijn achterhoofd ben ik nu al met die marathon bezig merk ik...

Die 51 minuten is niet gelukt, het werden er precies 53. Toch ben ik niet teleurgesteld. Het was tenslotte mijn allereerste 10 km en ik liep ook nog helemaal alleen. Van Jochem hoorde ik dat je daar in wedstrijdverband zo 2 minuten vanaf loopt. En (ook op http://www.runinfo.nl/) las ik dat elke pond op 10 km 15 tot 20 seconden scheelt. Een paar kilo eraf zou me dus al op 50 minuten brengen.

Eigenlijk zou ik vandaag nog willlen proberen om die 53 minuten naar 50 te brengen, maar dat is vast niet zo'n goed idee. Maar in oktober ga ik het toch nog eens probern. Intussen lekker verder trainen en blessurevrij blijven.