Tegenslagjes

De afgelopen tijd heb ik veel alleen gelopen. Slecht nieuws, want in mijn eentje loop ik altijd te hard. Eerst kwam het wat moeilijk uit door Quentin zijn ploegendiensten, en nu is hij ook nog geblesseerd.
Vorig weekend liep ik 's morgens vroeg, want ik loop niet zo graag 's avonds in het donker. Ik vertrok vroeg voor een flinke ronde: 9,9 km. Niet te snel, dus ik hield het goed vol. Ik had een flesje water mee, want onderweg (lopend) leren drinken moet je toch ook leren. Dat drinken ging goed, maar bijna 10 km met een fles in je handen lopen is ook waardeloos. Ik was dus blij dat ik weer thuis was.... tot ik merkte dat ik geen sleutel bij me had... Ik zag nog geen beweging, ik hoorde nog niets dus iedereen sliep nog. Het was ook nog maar kwart over acht. Om buiten voor deur te wachten zag ik niet zitten, om de hele boel wakker te bellen leek me ook geen goed idee. Dus nog maar een rondje extra lopen dan. Gelukkig hebben we thuis ook een kraantje buiten zodat ik eerst nog wat kon drinken. Een klein half uurtje later was ik weer terug en waren Max en Kim wakker, zodat die me binnen konden laten. Uiteindelijk bleek ik 14,5 km gelopen te hebben. De komende maanden moet dat nog een paar keer lukken, en liefst nog een beetje verder want eind november wil ik een halve marathon lopen .
Vandaag hoorde ik van collega Johan nog slecht nieuws: de marathon van Zeeuws-Vlaanderen, waarin ik mijn debuut had gepland wordt dit jaar vroeger gehouden, nl. al op 10 april. Da's meer dan een maand vroeger, vergeleken met vorig jaar, dus da's ook een maand minder tijd om mezelf hiervoor klaar te stomen.