Ups en Downs

Afgelopen week nog eens op de massagetafel gelegen. Het was minder pijnlijk dan de eerste keer, een teken dat er minder rotzooi in mijn benen zat. Nog één keer voor De Grote Dag. Een paar dagen na de massage heb ik mijn grenzen nog eens verlegd: een duurloop van 30 km. Op zich ging het niet slecht, maar het laatste stukje ben ik zwaar naar de klote gegaan. De laatste 5 km had ik het al niet zo gemakkelijk, maar een tussensprintje over het laatste kruispunt om de auto's voor te zijn brak me zwaar op. Ik kreeg enorme kramp in mijn buik, dacht even dat ik zou moeten kotsen. Heel even dacht ik om te gaan wandelen, maar natuurlijk ben ik daar te dwars voor.

Vandaag had ik mijn zinnen gezet op een 10 km in een snelle tijd, liefst een PR. Direct na het werk de loopschoenen aangedaan en als een speer vertrokken. Eigenlijk weer iets te snel (ik leer het ook nooit), maar het is me wel gelukt: bijna 4 minuten haalde ik van mijn persoonlijke toptijd af. Ja, als je niet snel bent valt er natuurlijk nog veel te winnen... In ieder geval ben ik dik content met 46' 07" , precies 13 km/u.

Volgende week staat er 32 km op het programma, mijn laatste echt lange duurloop voor de marathon. Dat zal andere koek zijn dan 10 km knallen....

Massage

De sneeuw is weg, de temperaturen schieten omhoog. De lente komt eraan en dat werd tijd. Deze week loopt mijn maandabonnement bij het fitness-centre af. Nog één keer op de loopband en dan weer lekker buiten rennen.

Het lopen op een loopband viel me eigenlijk best mee. Aan de ene kant is het saai, aan de andere kant kan je er jezelf prima mee uitdagen. Nog iets verder, nog een tandje sneller, nog 100 meter meer sprinten. Uiteindelijk is wel gebleken dat ik mezelf iets te veel heb uitgedaagd. Mijn benen deden al zeer tussen de trainingen, maar uiteindelijk ging het zelfs niet meer over. Anderhalve week geleden had ik een duurloop van meer dan 20 km gepland, maar ik ben vroegtijdig gestopt. Vanaf de start deden mijn benen pijn en na 17 km vond ik het wel genoeg.

Op aanraden van Manfred heb ik toch maar eens naar Ambrose gebeld. Ambrose heeft al heel veel mensen op de massagetafel gehad en tot nu toe heb ik alleen maar positieve reacties gehoord, tenminste over het resultaat... Over de massage zelf is ook vrijwel iedereen het eens: hij is niet zachtzinnig. "Ik ben niet van het aaien" zegt hij zelf.

Een uur heeft hij mijn benen onder handen genomen, en inderdaad, het was met momenten vrij pijnlijk, maar het resultaat is verbluffend. Drie dagen later liep ik voor het eerst een ronde van 25 km. Het ging verrassend makkelijk en ook nog in een vrij hoog tempo. Met nog twee massages in de agenda voor 17 april schat ik mijn kansen om mijn eerste marathon binnen vier uur uit te lopen toch vrij hoog in. Al moet uitlopen natuurlijk prioriteit nummer één blijven.