De sneeuw is weg, de temperaturen schieten omhoog. De lente komt eraan en dat werd tijd. Deze week loopt mijn maandabonnement bij het fitness-centre af. Nog één keer op de loopband en dan weer lekker buiten rennen.
Het lopen op een loopband viel me eigenlijk best mee. Aan de ene kant is het saai, aan de andere kant kan je er jezelf prima mee uitdagen. Nog iets verder, nog een tandje sneller, nog 100 meter meer sprinten. Uiteindelijk is wel gebleken dat ik mezelf iets te veel heb uitgedaagd. Mijn benen deden al zeer tussen de trainingen, maar uiteindelijk ging het zelfs niet meer over. Anderhalve week geleden had ik een duurloop van meer dan 20 km gepland, maar ik ben vroegtijdig gestopt. Vanaf de start deden mijn benen pijn en na 17 km vond ik het wel genoeg.
Op aanraden van Manfred heb ik toch maar eens naar Ambrose gebeld. Ambrose heeft al heel veel mensen op de massagetafel gehad en tot nu toe heb ik alleen maar positieve reacties gehoord, tenminste over het resultaat... Over de massage zelf is ook vrijwel iedereen het eens: hij is niet zachtzinnig. "Ik ben niet van het aaien" zegt hij zelf.
Een uur heeft hij mijn benen onder handen genomen, en inderdaad, het was met momenten vrij pijnlijk, maar het resultaat is verbluffend. Drie dagen later liep ik voor het eerst een ronde van 25 km. Het ging verrassend makkelijk en ook nog in een vrij hoog tempo. Met nog twee massages in de agenda voor 17 april schat ik mijn kansen om mijn eerste marathon binnen vier uur uit te lopen toch vrij hoog in. Al moet uitlopen natuurlijk prioriteit nummer één blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten